سکوت که می کنی

وزن جهان را تنها به دوش می کشم!

و کم که می آورم

زمین آنقدر کند می چرخد

که تو توی تقویم می ماسی

و من

آونگ می مانم

بین حقیقتِ تو


و افسانه ای که از تو در سرم دارم!


سکوت که می کنی


شب پشتِ پلک های سکوت


حتم می کند که تو هم تنهایی!